• Historia szkoły

        •  

          Krótka historia Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Ochotnicy Dolnej

                    Pierwsze wzmianki o szkolnictwie na terenie Ochotnicy datuje się na rok 1618. Są to zapisy o niewielkiej szkółce parafialnej, której budynek mieścił się przy kościele. Celem tej szkółki było uczenie chłopców służby kościelnej, czytania, pisania i trochę łaciny. W 1641 roku szkółka została zlikwidowana z powodu niedostatecznych warunków i braku kierownika. „Szkółka parafialna została przywrócona do życia dopiero w latach 1832-1835. Przedtem dzieci ochotnickie mimo obowiązku uczęszczania do szkoły trywialnej w Tylmanowej nie wywiązywały się z niego ze względu na dużą odległość i fatalny stan drogi.”  1

                    W 1869 roku powołano szkołę ludową, w której nauka trwała 10 miesięcy, a od 1873 roku obowiązywał w niej przymus szkolny. Obowiązkiem nauczania objęto dzieci od 6 do 12 roku życia. Kronika znajdująca się w szkole z początkową datą „1880” mówi o tym, że nie ma wcześniejszych informacji o działaniu szkoły, chociaż ta „istnieje już dosyć dawno”. Nauczycielami z początku byli organistowie, dopiero w 1874 roku „Świetna Rada Szkolna przeznaczyła pana Jana Kopcińskiego kierownikiem i starszym nauczycielem tejże szkoły”. Przez 6 lat pełnił tę funkcję, aż do przejścia na emeryturę. Później starszym nauczycielem i kierownikiem został pan Józef Głuc. Istnieje też zapis w tej kronice, iż gmina wynajęła dom na Jamnem, gdzie uczył młodszy nauczyciel Józef Struzik.

                    W 1882 roku dwuklasowa szkoła podstawowa została zamieniona na jednoklasową, natomiast na Jamnem zorganizowano szkołę etatową niezależną od tej szkoły przykościelnej. W sierpniu 1884 roku zaczęto budować szkołę i na piętrze zorganizowano mieszkanie dla nauczyciela.

                    W roku szkolnym 1886/87 zapisało się do szkoły 153 dzieci płci obojga. Byłoby ich ponad 200 gdyby wszyscy rodzice regularnie posyłali dzieci do szkoły. W 1888 roku 25 czerwca odbył się w szkole egzamin pod przewodnictwem Inspektora szkół ludowych i pospolitych pana Aleksandra Duchowicza. W dalszym ciągu około 30 dzieci należących do obwodu nie uczęszczało do szkoły. W 1889/1890 roku wystąpiono do sejmu krajowego o zamianę szkoły jednoklasowej na dwuklasową. Dopiero po zapewnieniu przez gminę Ochotnica o uczestniczeniu w kosztach i wydatkach na powyższy cel wyrażono zgodę na zamianę od września  roku szkolnego 1890/91. Co roku odbywały się egzaminy, a także wręczenia nagród i popisy uczniów. Organizowano też majówki, np. w lesie Kudowe z zabawą przy muzyce.

                    Według zapisów w kronice następowały częste zmiany w kadrze nauczycielskiej, co odbijało się na ciągłości procesu nauczania i pracy wychowawczej.

                    Nauka odbywała się w miesiącach zimowych przed i po południu, zaś w miesiącach letnich jednorazowo. Rodziców, którzy nie posyłali dzieci do szkoły karano grzywnami pieniężnymi. W kolejnych latach zapisywało się do szkoły coraz więcej uczniów, niekiedy liczba ta przekraczała 350 osób. Średnio dwa razy w roku wizytował szkołę inspektor szkolny. Zdarzało się, że z powodu epidemii tyfusu czy czerwonki przez kilka miesięcy nauka w szkole była zawieszana.

                    W 1928 roku szkoła przy kościele w Ochotnicy Dolnej przekształciła się w 5 – klasową. Stan budynku był w bardzo złym stanie. Dopiero w roku 1938 wybudowano solidny murowany budynek. Brakowało jednak wyposażenia w podstawowe sprzęty szkolne, oszczędzano także na opale. Uczniowie nie mieli odpowiednich ubrań ani butów, co także wpływało na frekwencję na lekcjach. Ostanie zapisy w kronice przedwojennej mają datę  1929/30. Natomiast potwierdzenie wizytowania szkoły to 23.11.1941 r., zaś po wojnie pierwszy zapis to data 9 maja 1945 roku.

                   Inne dokumenty zachowane w archiwum szkolnym to księgi protokołów, z których ostatni przed wybuchem II wojny światowej ma datę 17 czerwca 1939 roku, a po wojnie pierwszy 6 marca 1945 roku.

                    Nauka podczas okupacji odbywała się początkowo bez podręczników, które kazano oddać do gminy. Następnie uczono z prowizorycznych elementarzy. Budynek szkoły oddany w 1938 roku został przeznaczony w roku 1943 na posterunek policji niemieckiej. W Ochotnicy znajdowały się jednak ośrodki tajnego nauczania.

                    Po II wojnie światowej do końca lat 50 – tych w szkole podstawowej w Ochotnicy Dolnej było zorganizowanych 7 klas. W latach 60 – tych była to szkoła 8 – klasowa. Budynek szkolny wymagał remontów, a także rozbudowy. Jeszcze w latach 80 tych zajęcia lekcyjne odbywały się w dwóch klasach u państwa Rapciaków. W roku 1995 wszystkie klasy od I do VIII miały już swoje sale lekcyjne po rozbudowie szkoły. Następnie dobudowano salę gimnastyczną, kiedy po reformie oświatowej utworzono gimnazja. I znów zrobiło się ciasno, budynek szkoły mieścił teraz dwie szkoły tzn. szkołę podstawową i gimnazjum. Kolejna rozbudowa zakończyła się w 2004 roku. 16 X 2004 roku oddano nową część budynku i obie szkoły przyjęły imię Jana Pawła II.

                    Obecnie szkoła podstawowa liczy 138 uczniów. Wszystkie klasy wyposażone są w tablice multimedialne, wszelkie pomoce dydaktyczne. Mamy piękne pomieszczenie oddziału przedszkolnego wyposażone dzięki projektowi unijnemu „Przedszkole marzeń”, do którego uczęszcza 20 dzieci. Od 2006 roku szkoła uczestniczyła w kilku projektach unijnych, dzięki czemu uzyskaliśmy środki na doposażenie szkoły w pomoce dydaktyczne, zorganizowaliśmy wiele zajęć dodatkowych dla uczniów, także wycieczek, wyjazdów, spotkań. Kadra nauczycielska mogła rozwijać swoje kompetencje zawodowe podczas szkoleń i konferencji.

           

               1 St. Czajka, Ochotnica dzieje gorczańskiej wsi 1416-1986, s.126